De technologische vooruitgang wordt vandaag niet zozeer beperkt door wat mogelijk is, maar door wat merken toestaan.
Niet de technologie zelf vormt de barrière — wel de enge denkwijzen van bedrijven die hun ecosystemen als heilige grond beschouwen.
Als gebruiker kun je zelden kiezen voor de beste combinatie: de krachtigste hardware mét de meest verfijnde software.
Apple levert uitmuntende hardware en strak geoptimaliseerde software, maar houdt alles angstvallig gesloten.
Android biedt vrijheid, maar fabrikanten overschaduwen die met hun eigen schillen en beperkingen.
En Windows, dat overal draait, mist de perfecte integratie die Apple wél heeft — maar niet wil delen.
Het resultaat is dat innovatie niet gestuurd wordt door technische mogelijkheden, maar door strategische belangen.
Merken bouwen muren, geen bruggen.
Ze beschermen hun territorium ten koste van vooruitgang.
Zolang we geen echte interoperabiliteit nastreven — hardware die vrij kan praten met software, ongeacht het merk — blijft de technologische evolutie halfslachtig.
De toekomst zou niet bepaald mogen worden door bedrijfsmodellen, maar door wat technisch en menselijk mogelijk is.
Een treffend voorbeeld van die merkgebonden beperkingen is WhatsApp.
Hoewel miljarden mensen het dagelijks gebruiken, biedt het platform nog steeds geen eenvoudige manier om je eigen berichten en bijlagen centraal te beheren. Geen transparante database, geen open structuur — enkel een gesloten ecosysteem waar jij als gebruiker weinig controle over hebt.
En het wrange is: Facebook Messenger kan het wél.
Beide apps komen uit hetzelfde huis — Meta — maar slechts één ervan laat je probleemloos inloggen op eender welk toestel met onmiddellijke toegang tot al je gesprekken. De ander verplicht je om lokale back-ups te maken en ingewikkelde migraties te doorlopen als je van toestel of besturingssysteem wisselt.
Technisch gezien is er geen enkel obstakel.
Het is een bewuste keuze, een vorm van digitale vasthoudpolitiek.
Een strategie om gebruikers binnen de muren van een ecosysteem te houden, onder het mom van privacy en veiligheid.
Ironisch genoeg komt vooruitgang zo niet tekort aan techniek, maar aan moed — de moed om het open te gooien, te verbinden en de gebruiker écht centraal te stellen.